Sevgili Alp, Senin hakkında yazmak çok zor. Bizi duyabildiğini, yanımızda olduğunu hissederek sana hitaben yazıyorum. Gazetedeki spor yazılarınla tanıdım seni, sonra toplantılarla. Ama en çok da Şalomist’te tüm spor ekibiyle katıldığınız yemek kursundaki neşeli halin aklımda. Seni güler yüzün, hemen kızaran yanakların ve tabi ki Galatasaray sevginle aklıma kazıyorum. Çünkü bu acı haber yakışmıyor sana, hele bu kadar ani, bu kadar erken… Unutulmayacaksın hiç merak etme. Hem yazıların var seni anlatan, hem de seni çok seven Şalom ailen. Seni hep yüreğimizde yaşatacağız. Seni tanımak çok güzeldi. Tekrar bir yerlerde görüşene kadar hoşçakal… Karel