Ana içeriğe atla

Hamas, İngiltere ve Türkiye - 2


Hamas, İngiltere ve Türkiye - 2

Hamas birçok ülke tarafından -siyasi ve askeri kanat ayırımı yapılmaksızın- artık bir terör örgütü olarak kabul ediliyor. Bunun son örneği İngiltere. Hamas'ın silahlı kanadı İzzeddin el-Kassam Tugayları, İngiltere’nin Terörizm Kanunu kapsamında 2001’den bu yana yasaklıydı. İngiltere’nin Hamas’ın tamamını terör örgütü listesine alması ise, askeri ve siyasi kanat olarak yapılan bu suni ayrımın ortadan kalktığını gösteriyor.

İsrail, İran’dan sonra en büyük düşman olarak tanımladığı Hamas’ın tamamının terör örgütü olarak kabul edilmesi ve diğer ülkelerde rahatça faaliyet gösterememesi, finansman bulamaması için çaba harcıyordu. İsrail uzun bir süreden beri hem diplomatik hem de güvenlik açısından bu konunun üzerinde duruyordu. Çabaları meyvesini vermiş gözüküyor.

İngiltere bu kararıyla ABD, Kanada, Japonya, AB ve tabi İsrail ile aynı çizgide buluşurken, Türkiye’nin Batı ülkeleriyle farklı duruş ve/ya politikalarına biri daha eklenmiş oluyor. Bunu söyledikten hemen sonra çoğunluğa rağmen tüm Batı ülkelerinin Hamas’ı terör örgütü olarak kabul etmediğini eklemek gerek.

Mesela İsviçre şimdiye kadar sadece El Kaide ve IŞİD’i terör listesine ekledi. Hamas konusunda ise İsviçre Dışişleri Bakanlığı dikkatli açıklamalar yapıyor. Hamas’ın İsrail’in var olma hakkını tanımamasını ve silahlı çatışmayı meşru bir direniş yöntemi olarak kabul etmesini kınadığını belirtmesine rağmen, henüz pozisyonunda bir değişiklik olmadığını ekliyor. Ancak ülkede süregelen bu tartışma, Hamas ile İsrail arasındaki her yeni çatışmada giderek alevleniyor.

İsviçre tüm kesimlerle konuşabildiğini, böylece arabulucu pozisyonunu koruyabildiğini belirtiyor. Terör listesine aldığı durumda Hamas ile ilişkilerini kesme zorunluluğu oluşacak. Geçmişe baktığımızda İsviçre’nin İsrail ile Hamas arasındaki 2008 savaşında veya 2020’deki mahkum değişimi görüşmelerinde aktif rol oynadığını görüyoruz. Ancak ismi genelde perde arkasında ve kendi deyimleriyle “arabulucu değil fikir mimarı” olarak anıldığını hatırlatmak yerinde olur.

Hamas’ı terör örgütü kabul eden Almanya’ya baktığımızda ise kasım ayında yapılan yasa değişikliğiyle bir örgütün bayrağının yasaklanması için o örgütün AB terör listesinde yer almasının yeterli olacağı resmileşti. Buna göre Hamas'ın bayrak ve sembollerinin kullanımı yasaklandı. Bu durum Almanya vatandaşlığı başvurularını da etkileyecek. Irkçı, antisemit suç işleyenlerin vatandaşlık başvuruları kabul edilmeyecek.

Bu yasa değişikliğini öncelikli sebebi İsrail karşıtı ve antisemitizme varan protestolarda Hamas bayrağının sıkça yer alması. Mayıs ayında Almanya Cumhurbaşkanı Frank Walter Steinmeier, İsrail ile Filistinliler arasında şiddetin tırmanmasının ardından, Almanya'da sinagogların önünde İsrail bayraklarının yakılması ve antisemitizm içeren sloganların atılmasını sert bir dille kınamıştı. Bild Gazetesine yazdığı makalede de Steinmeier, “Yahudilere karşı nefrete ülkemizde müsamaha göstermeyeceğiz” derken İsrail bayrağının yakılmasının ve antisemit slogan atılmasının sadece ülkedeki gösteri özgürlüğünü suiistimal etmediğini, aynı zamanda işlem yapılması gereken bir suç olduğunu belirtti. İngiltere’nin Hamas’ı terör örgütü listesine alma kararının gerekçeleri arasında da antisemitizm ve bu durumun getirdiği terör tehdidi vurgulanmıştı.

Hamas konusu İsrail-Türkiye ilişkilerini de doğrudan etkiliyor. Türkiye Hamas’a açık destek vermesi, Hamas liderlerini üst düzeyde ağırlanması ile biliniyor. Konuştuğum bir çok İsrailli diplomat için Ankara’nın Hamas ile ilişkisi ikili ilişkiler için temel sorun olarak kabul ediliyor. Burada iki ana mesele var. Türkiye hangi yollardan Gazze’ye yardım ediyor ve Hamas ile ilişkilerinin boyutu. Gazze’ye insani yardım için Aşdod Limanının kullanılmasında hiçbir sakınca yok. Gazze’de sükunet oldukça da İsrail kısıtlamaları gevşetiyor. 

2016’da iki ülke arasında imzalanan normalleşme anlaşmasında (Türkiye ile İsrail Arasında Tazminata İlişkin Usul Anlaşması) Hamas konusu önemli bir yer tutuyordu. Bu anlaşmaya göre Ankara, Hamas’ın Türkiye’deki faaliyetlerini sınırlandıracak, sadece siyasi faaliyetlerine izin verilecekti. Yani bir bakıma İsrail'e olası bir terör saldırı planının önlenmesi taahhüt edildi. Tabi bu ayırım nasıl yapılabilir, nasıl kontrol altında tutulabilirdi? Hamas’ın Türkiye topraklarından İsrail’e yönelik terör saldırıları planladıkları ise bu süre zarfında bir çok kez dile getirildi.

Adeta bir barış anlaşması gibi lanse edilen 2016 normalleşme anlaşması Gazze ve Hamas’a endeksliydi ve en ufak bir kıpırtıda bozulacağı öngörülebiliyordu. Nitekim 2018’de büyükelçiler yeniden geri çağrıldı. Şu ana kadar da söylemde bir yumuşama görülse de, ikili ilişkilerin sağlıklı işlediğinin sembolü olan büyükelçiler atanmadı. Öte yandan Türkiye dış politikada bir değişim süreci içerisine girdi. Bunu kavgalı olduğu Mısır, İsrail, BAE ve Suudi Arabistan ile olan olumlu söylemler ve görüşmelerle de görebiliyoruz.

Kasım ayında, tam da İngiltere’nin Hamas kararının ardından Kudüs’te gerçekleşen terör saldırısının Türkiye ile bağlantılı bir Hamas üyesi tarafından gerçekleştirilmiş olması ve Batı Şeria’da Türkiye’deki Hamas liderleri tarafından yönetilen yeni bir hücrenin ortaya çıkarılması gözleri yeniden Ankara’ya çevirdi. Hemen ardından İsrail Ankara’dan örgütün tüm faaliyetlerine son vermesini istedi. Bir çok ülke Hamas’ı terör listesine alırken, Ankara’nın bu kadar açık bir şekilde destek vermesi artık zorlaşacaktır.

Ortadoğu’da artık Müslüman Kardeşler devri sona eriyor. Hamas Müslüman Kardeşler’in bir uzantısı olarak görüldükçe de bölgede daha da sıkışacağa benzer. Bu gelişme Türkiye’nin dış politika açılımıyla birleştirildiğinde ise hem Müslüman Kardeşler’in hem de Hamas üyelerinin Türkiye’deki günlerinin sonuna yaklaştığının göstergesi kabul edilebilir. Buradaki asıl sorun ise TC vatandaşlığını alanlar. Ankara’nın bu örgütlerin bazı üyelerine pasaport ve kimlik kartı verdiği dile getiriliyor. Olası bir karşıt kararda Türk vatandaşlığı kazananlara ne olacağı asıl merak konusu.

Karel Valansi, OBJEKTİF, Şalom Gazetesi 8 Aralık 2021 https://www.salom.com.tr/koseyazisi-120574-hamas_Ingiltere_ve_turkiye__2.html

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ke vamos a mirar en la karantina?

Kon el fin del verano i el retorno de la karantina, estamos mas tiempo en las kazas. Les kero propozar tres serias de TV echos en Israel. El primer es "Tehran". Es una seria de espionaje muy enteresante. Una espion del Mossad viaja en sekreto a la kapital de Iran. Tehran es su lugar de nasimiento tambien. La hacker de komputadora tiene el objektivo de dezaktivar el reaktor nuklear. Esta misyon tendra implikasyones para el Medio Oriente i el mundo entero. La seria es en ebreo i perso. Es una sezon i tiene ocho episodios, kada uno 50 minutos. Mi segunda propozisyon es una seria romantika i komika. Lehiyot Ita (Estar Kon Eya) es una seria de 2013, ma muy simpatika. Izieron tambien la version Amerikana ke se yama “La beyeza i el panadero”. La seria konta la istorya de amor entre una supermodela internasyonal muy famoza i muy rika, i un simple panadero ke no tuvo la shans de ir a la eskola artistika por razones finansiales. La seria es dos sezones, 18 episodios en total i kada uno...

Commemorating the Holocaust in Turkey (With an Attack on Israel)

The victims of the Holocaust were officially going to be commemorated in Turkey – as they would be in many other countries. This was huge. And it would happen in Ankara, the heart of Turkey! We already had a Yom HaShoah, a Holocaust memorial day. The UN’s Holocaust International Remembrance Day was first commemorated in Turkey five years ago at Neve Shalom Synagogue. Last year, the commemoration was held for the first time outside Jewish institutions, at Kadir Has University in Istanbul. This year it would be held at Bilkent University in Ankara. This year was also important because the Speaker of Parliament, Cemil Çiçek, would be attending the ceremony. It would be the first time that such a high ranking official did so.

Her yaşam bir roman - Panama´daki Türk Yahudileri

Panama´da hızla büyüyen bir Yahudi yaşamı var. Café con Teclas kitabının yazarı gazeteci Sarita Esses´in yanı sıra Antakyalı Eli Cemal, Mersinli Musa İlarslan, Trakya kökenli Julia Kohen de Ovadia ve kuzeni İstanbullu Çela Alkabes de Eskinazi ile göç hikayelerini ve Panama´daki yaşamlarını konuştuğumuz keyifli bir sohbet sizleri bekliyor. Julia Kohen de Ovadia İstanbul doğumluyum. Babam Çanakkaleli Aron Kohen, annem ise Çorlulu Suzi Bahar.  Seneler evvel büyükbabamın eltisi Meksikalı Sultana genç yaşta çocuksuz dul kalınca küçük teyzem Donna’yı yollamasını istedi anneannemden. Donna da Sultana teyzesiyle yaşamak için Meksika’ya gitti. Orada eniştem Moises Mizrachi ile tanıştı ve evlenerek Panama’ya taşındı. Büyükbabam Nessim Bahar vefat edince anneannem Coya, ablam Malka ile iki aylığına kızını görmeye Panama’ya gitti. Ancak orada ablam eniştemle tanıştı, evlendi ve hayatını Panama’da kurdu. Dört çocuğu ve on torunu var. Ablamın düğünü için Panama’ya geldiğimizde ben Saint Pulcheri...