Ana içeriğe atla

Rusya ve İsrail’in Avrupa sağıyla dansı

Geçtiğimiz cuma günü Moskova, Fransa’nın aşırı sağ partisi Front National’in Lideri Marine Le Pen’i ağırladı. Bu sürpriz buluşma sonrası Putin, “Fransa seçimlerine karışmıyorum” dese de seçimlere bir ay kala yapılan bu teke tek ziyaret, kamuoyu yoklamalarına göre ikinci tura çıkma şansı oldukça yüksek olan bir adaya açık Rus desteği olarak algılandı. Üstelik Rusya’nın Amerikan seçimlerine müdahalesi tartışması akıllarda henüz yerini korurken.
Le Pen ile Putin’i bir araya getiren neydi? 
Le Pen’in uzun zamandır saklamadığı bir Putin hayranlığı olduğu biliniyor. Putin’i Avrupa değerlerinin koruyucusu ve gerçek bir vatansever olarak tanımlayan Le Pen, Kırım konusunda da Rus liderin yanında yer almıştı. Bu hayranlığın sebebi tıpkı Avrupa’nın diğer aşırı sağ partileri gibi Putin’i devletlerin egemenlik haklarını savunan bir lider olarak görmesi. Ukrayna söz konusu olduğunda anlamsızlaşan bu anlayış, egemenlik haklarının Avrupa Birliği ile ellerinden alındığına inanan bu partilerde kendine yer buluyor.

Sağcıların AB’ye tepkilerinde ortak para birimi Euro önemli bir yer tutuyor. Ülkelerinin para politikalarını kontrol edememelerine sebep olduğundan, ellerinden alınan önemli bir güç olarak değerlendiriliyor ve zayıflık göstergesi olarak algılanıyor. Bu duruma yavaş büyüme hızı, ekonomik krizler, AB’nin sorunlu ortakları ve işsizlik de eklenince sağ liderlerin eli güçleniyor. Tüm bu ekonomik sorunların üstüne göç ve mülteci krizi eklenince, bu liderlerin yabancı düşmanlığı ve Müslüman karşıtlığı artıyor. Nefret söylemine varan konuşmalarını milliyetçi söylemlerle süsleyip dile getirmekten kesinlikle kaçınmıyorlar.
Rusya ile Avrupa sağcılarının bir diğer ortak noktaları ise Amerika karşıtlığı. ABD’nin gücü ve etkisinden rahatsız olanlar için bu duruma karşı gelebilecek bir tek Rusya gözüküyor haritalarda. Bunun için de Obama’nın Rusya’ya getirdiği ekonomik yaptırımların kaldırılması gerektiğini şiddetle savunuyorlar.
Marine Le Pen, Putin ile toplantısı sonrası, “Artık Putin’in, Trump’ın dünyasındayız” derken -Le Pen’in Fransa’sı- hayaline hiç olmadığı kadar yaklaştığının farkında. “Küreselleşme ve İslamcı köktendinciliğe karşı birlikte çalışalım” çağrısı yapan Le Pen, Putin’i vizyon sahibi olarak övüyor. Ancak, seçim kampanyası için Rus bankalarından kredi mi aldı? Bu toplantının amacı bu muydu? Soruları kulislerde dolanmaya devam ediyor.
Rusya aşırı sağ Avrupa partilerinde ne buluyor? 
Avrupa Birliği’nin kurumları ve vizyonu Brexit şokunun ardından ciddi bir şekilde ele alınıp reform senaryoları tartışılırken, bu düzeni alt üst edecek bir adayın yaklaşan kritik seçimlerde kazanması güçlü bir AB istemeyen Moskova’nın işine gelecektir. AB’nin güç kazanmakta olan sağ partileriyle yakın ilişkide olması ve onların desteğini alması sadece AB değil, aynı zamanda NATO karşısında da bir üstünlük sağlayacaktır Rusya’ya. Bu nedenle Putin etrafına Rus yanlısı isimleri topluyor ve onları destekliyor. Bu durumda mesela Marine Le Pen kazanırsa eğer, Fransa’nın dış politikasının Rusya yanlısı olacağı kolaylıkla öngörülebilir. Bu durumda AB ülkeleri Rusya’ya yaptırımlar konusunda hemfikir olamaz, birlikte hareket edemez, bu tür ortak kararlar alamaz hale gelir. Ve kitlenir. Rusya’nın isteği de bu; güçsüz ve dış müdahalelere açık bir AB. Avrupa halkı ise yapılan anketlere göre AB’den umudunu henüz kesmiş değil. Ancak yine anketlere göre aşırı sağ partilerin yükselişi açıkça görülüyor.
Avrupa’da aşırı sağın yükselmesi genellikle antisemitizmin artması ile sonuçlanır. Ancak Avrupa’nın yeni sağ liderlerinin Rusya’nın dışında bir diğer göz bebekleri var. Bu durum şaşırtıcı olacak ama bu ülke İsrail. Tarihsel olarak Yahudi karşıtı, antisemit söylemleri ile tanınan aşırı sağ liderlerin İsrail’in en ateşli savunucuları haline gelmeleri kafaları karıştırıyor. Özellikle Avrupa’dan özlediği desteği bu liderlerde bulan İsrail için bu durum ikilem yaratıyor. Bir taraftan Nazi geçmişi olan partilerle görüşülmemesi sözlü bir anlaşma olarak kabul edilse, hatta ocak ayında Devlet Başkanı Reuven Rivlin tarafından açıkça ilan edilse de, bu isimlerle görüşenlerin sayısı gün geçtikçe artıyor. Öte yandan Avrupa Yahudileri, Le Pen’in başında olduğu Front National başta olmak üzere bu partilerin geçmişlerini unutmuyor, vitrindeki değişimine inanmıyor ve İsrail’i uyarıyorlar. Zamanında kendilerine yönelen nefretin bugün Müslümanları hedeflendiğinin farkındalar. Sağcı liderlerin ortak paydaları Müslüman karşıtlığı olunca, Yahudi kurumları Avrupa Müslümanlarını destekleyerek bu parti ve liderlerle görüşmeyi, onları meşrulaştırmayı reddediyor.
Trump’ın seçilmesi ve Brexit şokunun yanında, gittikçe destek kazanan aşırı sağ liderlerin birbirlerinden güç alarak devam ettiği bu yarışta, ajandaları ve seçim ipini göğüslemek için seçtikleri yollar benzer. Bu tehlikeli oyunda Rusya ve İsrail aradıkları desteği bu isimlerde bulurken, çıkarları ve tarihi gerçeklerin ağırlığı arasında gidip geliyorlar.

Karel Valansi OBJEKTİF Şalom Gazetesi 29 Mart 2017

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ke vamos a mirar en la karantina?

Kon el fin del verano i el retorno de la karantina, estamos mas tiempo en las kazas. Les kero propozar tres serias de TV echos en Israel. El primer es "Tehran". Es una seria de espionaje muy enteresante. Una espion del Mossad viaja en sekreto a la kapital de Iran. Tehran es su lugar de nasimiento tambien. La hacker de komputadora tiene el objektivo de dezaktivar el reaktor nuklear. Esta misyon tendra implikasyones para el Medio Oriente i el mundo entero. La seria es en ebreo i perso. Es una sezon i tiene ocho episodios, kada uno 50 minutos. Mi segunda propozisyon es una seria romantika i komika. Lehiyot Ita (Estar Kon Eya) es una seria de 2013, ma muy simpatika. Izieron tambien la version Amerikana ke se yama “La beyeza i el panadero”. La seria konta la istorya de amor entre una supermodela internasyonal muy famoza i muy rika, i un simple panadero ke no tuvo la shans de ir a la eskola artistika por razones finansiales. La seria es dos sezones, 18 episodios en total i kada uno...

Commemorating the Holocaust in Turkey (With an Attack on Israel)

The victims of the Holocaust were officially going to be commemorated in Turkey – as they would be in many other countries. This was huge. And it would happen in Ankara, the heart of Turkey! We already had a Yom HaShoah, a Holocaust memorial day. The UN’s Holocaust International Remembrance Day was first commemorated in Turkey five years ago at Neve Shalom Synagogue. Last year, the commemoration was held for the first time outside Jewish institutions, at Kadir Has University in Istanbul. This year it would be held at Bilkent University in Ankara. This year was also important because the Speaker of Parliament, Cemil Çiçek, would be attending the ceremony. It would be the first time that such a high ranking official did so.

Ontological Security and Israel’s Search for ‘Thick’ Recognition

This extended summary is prepared for the PhD thesis[1] that was successfully defended at the School of Graduate Studies, Department of International Relations, Kadir Has University, in January 2025. In the international system, states face a dual struggle encompassing both material and non-material dimensions of security. On the one hand, they must safeguard the tangible aspects of their existence, including political borders, military capabilities, human resources, and economic stability, which collectively ensure their physical survival (Waltz, 1979). On the other hand, states must address intangible needs critical for their ontological security; a sense of stability, self-consistency, and identity that allows them to navigate an uncertain international environment (Mitzen, 2006; Steele, 2008). This dissertation focuses on Israel as a case study to examine how states pursue ontological security, the role of recognition in maintaining it, and the ways in which narrative constructions...